اخلاق اسلامی
نویسنده: حمید احمدی جلفایی
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
آغاز سخن
«باطن خود را مزيّن كن به اخلاق جميل
كانچه مى ماند به حُسن لا يزال، اين است و بس»
شايد يكى از متداولترين و مشهورترين واژه هاى ارزشى و آرمانى كه در ميان عموم مردم در سرتاسر اين دنياى پهناور، اعمّ از خواصّ و عوام، مورد استفاده قرار مى گيرد، واژه «اخلاق» باشد.
در همه جاى دنيا و در ابعاد مختلف زندگى بشر، انسانها در انواع ارزيابى هاى خود ـ چه به صورت فردى و چه اجتماعى ـ از اين واژه، بهره مى گيرند.
به عنوان نمونه، عموم مردم، در انواع گزينشهايى كه انجام مى دهند، يكى از ملاكهاى اصلى را اخلاق شخص در نظر مى گيرند؛ وقتى به دنبال رفيق مى گردند، سعى مى كنند شخص با اخلاق و خوش اخلاقى را برگزينند؛ وقتى مى خواهند با كسى شراكت و يا معامله اى را ترتيب دهند، اشخاص با اخلاق، در اولويّت هستند؛ وقتى مى خواهند دخترشان را شوهر دهند، درباره اخلاق او تحقيق مى كنند؛ وقتى مى خواهند زن بگيرند، باز اخلاق همسر مورد انتخاب، برايشان اهميّت ويژه اى دارد... و همين گونه در همه ابعاد زندگى بشر، به صورت عمومى، اين موضوع، فراوانتر از هر موضوع ارزشى ديگر، مرتّب به كار گرفته مى شود.
به جرأت مى توان گفت: درست از زمانى كه بشر، پا در اين عرصه خاكى نهاده، به نوعى با اين مسئله، به صورت ناخودآگاه درگير بوده و در سطوح مختلف، درباره آن انديشيده است.